Bijzondere uitspraken

Kleine belevenissen, leuke uitspraken, rare toestanden of ontroerende voorvallen. Sommigen kinderen en (jong) volwassenen zijn echte woordkunstenaars, anderen hebben een uitzonderlijk talent om je op een grappige manier in verlegenheid te brengen of zeggen gewoon prachtige dingen. Hieronder laten we Lennard aan het woord.

Telefoneren

Laatst belde een dame met een nogal zware, schorre stem. Lennard had de telefoon aangenomen, dus vroeg ik wie er aan de lijn was. Aarzelend zei Lennard: “Ik denk een mevrouw, maar wel met een baardje!” (Neem dan nog maar eens met een serieus gezicht de hoorn van hem over!)

Deodorant

In de klas van Lennard op de ZMLK school wordt geoefend op de wat moeilijker lichaamsdelen. Lennard weet er goed weg mee, maar al die ingewikkelde termen geven ook wel eens problemen. Ellebogen, enkels, wimpers; het is nog heel wat. Lennard heeft mijn flesje deodorant gevonden en vraagt achteloos: “Mam, kan ik die effe onder mijn wenkbrauwen smeren?” Oksels is ook best moeilijk.

De tandarts

De tandarts liet aan Lennard zien dat hij een soort stofzuigertje had en kriebelde ermee aan Lennard’s tanden. Later vroeg papa aan Lennard hoe het bij de tandarts was gegaan. Len antwoordde: “Goed hoor. Alleen een beetje stoffige tanden had ik.”

Trap

Lennard ( 18 jaar) stootte zich aan de trap en riep hardgrondig : “Die K..trap!” waarop ik zei: “Hee, Len, heb je geen andere naam voor die trap?” Lennards commentaar: “Ach, wat maakt het uit, die trap hoort me toch niet!?”

Stage

Lennard ging voor het eerst via school “stage lopen” zoals men dat noemt. Hij zei ’s morgens: “Ik doe mijn gympen zeker maar aan?” Ik vroeg hem waarom. “Nou, ik moet daar toch de hele dag stage LOPEN?” Toen hij thuis kwam zei hij opgelucht: “Viel mee, hoor; ik mocht daar best wel eens even zitten ook!”

Naar huis

Op de TV was een filmpje over een aantal verstandelijk gehandicapte mensen die een dag waren uitgeweest met de bus en een aantal vrijwilligers. In de bus werd uit volle borst gezongen: “En we gaan nog niet naar huis, nog lange niet nog lange niet” Lennards commentaar: “Belachelijk, die mensen, ze gaan WEL naar huis; volgens mij zijn die niet helemaal goed”

Niet wijs

Op school (ZML) wordt aandacht besteed aan het onderwerp seksualiteit. Hoe ga je met elkaar om, wat kan wel en wat kan niet enz. Lennard komt thuis uit school en ik vraag hem wat hij die dag geleerd heeft. Zijn commentaar: “Meester N. en juf L. zijn ook niet wijs. Wat die vertellen lijkt mij aardig privé!”

Volle melk

Lennard wil graag zelfstandig boodschappen doen, wat hem meestal goed af gaat. Zijn tante gaf hem de opdracht om in de campingwinkel een pak volle melk te halen. Ze pinde het hem nog eens extra goed op de neus: “Denk erom, VOLLE melk”. Lennard kwam terug met (jawel) halfvolle melk. Zijn tante zei: “ik heb toch gezegd VOLLE melk?” Lennard (geïrriteerd) “Ja, duh, ik heb aan al die pakken staan schudden, maar deze zit hartstikke vol!”

Sap

Lennard lust graag verse sapjes. Ik leg hem uit dat dat gezond is omdat er vruchten inzitten. Vlak daarna vraag ik of hij nog iets te drinken wil. Hij antwoordt: “Ja, doe maar weer vruchtwater!”

Waarom

Lennard vraagt om de haverklap: “Waarom?” Op een gegeven moment zeg ik: “Dáárom!” En ik zeg er achteraan: “Daarom is geen reden, als je van de trap afvalt…?” (met het idee dat Lennard het rijmpje af zal maken: dan ben je gauw beneden) Maar Len vult in: “Als je van de trap afvalt dan lig je op je platte bek!”

Stress

Lennard zat al een tijdje een beetje te klieren en aandacht te vragen, dus ik werd het zat. Wat hij NIET gewend is van mij, is dat ik mijn stem verhef of schreeuw. Maar nu schoot ik toch even verbaal uit de bocht. Stomverbaasd keek hij mij aan, liep als een soort hulpverlener op mij af, pakte mij bij de bovenarmen en zei op gerustellende toon: “Rustig maar, rustig maar. Ga eerst even zitten en diep ademhalen” (zo zal de meester het wel aanpakken als er iemand in de stress raakt). Dan schiet je vanzelf weer in de lach en wég opvoedmoment!

Trots

Regelmatig moeten wij erg lachen om onze jongen en we zijn dan ook reuze trots op hem, zoals hij zich kan handhaven. Lennard ging laat praten, met 2 ½ jaar en we wisten destijds echt niet wat we moesten verwachten. Als we hem nu horen, hebben we ons veel zorgen gemaakt om niets, althans wat het praten betreft. Misschien dat andere ouders met jonge kinderen hiermee een hart onder de riem kunnen krijgen. Geniet van je jochie, vaak zul je versteld staan van wat ze allemaal nog kunnen leren.